Τα επαγγέλματα που αντιστέκονται...

Κάνοντας μια βόλτα στους δρόμους και τα σοκάκια της πόλης θα διαπιστώσει κανείς ότι νέα μαγαζιά ξεφυτρώνουν από βδομάδα σε βδομάδα. Στην πλειοψηφία τους είναι καφετέριες, χώροι εστίασης και καταστήματα ρούχων. Το ερώτημα που προκύπτει είναι ποια επαγγέλματα-μαγαζιά εξακολουθούν και αντιστέκονται στην επέλαση της μόδας και του ευκαιριακού μάρκετινγκ που μας λανσάρουν με περισσή ευκολία οι εταιρείες που έρχονται από τα μεγάλα αστικά κέντρα.

Τα επαγγέλματα που με παρρησία αντιστέκονται είναι του τσαγκάρη, του καφετζή οι οποίοι συνειδητά αγνοούν την έννοια του φρέντο (που είχαμε και στα χωριά μας..) και σερβίρουν ελληνικό και το πολύ πολύ φραπέ. Οι μοδίστρες και οι ράφτες γνωρίζουν τα πάνω τους διότι προσφέρουν ποιότητα δουλειάς στα μέτρα και τις απαιτήσεις του πελάτη. Ο παγωτατζής μπορεί να μην υφίσταται σαν αμιγές επάγγελμα, αλλά στην πόλη μας μπορούμε να απολαύσουμε καλό παγωτό μηχανής στην Παπαστράτου. Ο περιπτεράς ευτυχώς για τη χώρα μας γνωρίζει μεγάλες δόξες διότι συνεχίζει και αποτελεί ένα μινι-μαρκετ σε χώρο μόλις των 2-4τετραγωνικών μέτρων που είναι ανοικτό όλη την εβδομάδα με τον περιπτερά να έχει ουκ ολίγες φορές το ρόλο του παροχέα πληροφοριών σε επισκέπτες που αναζητούν τον προορισμό τους. Οι λαχειοπώλες πληθαίνουν ενώ ελάχιστοι είναι οι καλαμποκάδες και οι καστανάδες.
Το ευχάριστο είναι ότι η πόλη μας, όσο τοπικιστικό και αν ακούγεται έχει το δικό της κώδικα αγοράς. Οι μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων δυσκολεύονται αφού το αγοραστικό κοινό προτιμά να αγοράζει προϊόντα στηριζόμενο στις διαπροσωπικές σχέσεις και όχι απρόσωπα. Τα προαναφερθέντα επαγγέλματα ίσως αποτελέσουν εφαλτήριο για την απλούστευση της ζωής μας κάνοντάς την ξανά πιο "ζεστή", πιο ανθρώπινη, πιο απλή.