Σκανδιναβία το Αγρίνιο...

Η παρούσα ανάρτηση εκκρεμεί από καιρό. Αυτό όχι για κανέναν άλλο λόγο αλλά επειδή τα πράγματα θέλαμε να τα βλέπουμε πιο αισιόδοξα. Από τον περασμένο Σεπτέμβριο, κάπου εκεί το τοποθετούμε , οι ρυθμοί της πόλης αλλάξανε... Αυτό άρχισε να συμβαίνει από το καλοκαίρι, απλά τότε υπήρχε δικαιολογία, διακοπές, καύσωνας οπότε δεν υπήρχε "κίνηση" στους δρόμους.

Τα πράγματα αλλάξανε άρδην τους τελευταίους μήνες και μάλιστα προς το χειρότερο. Η κίνηση έχει πέσει κατακόρυφα και φυσικά δεν μιλάμε για την κίνηση των δρόμων. Δευτέρα πρωί που άλλοτε υπήρχε ζωηρή κινητικότητα στους δρόμους πλέον υπάρχουν ανθρωποί κάπου και που. Τρίτη-Πέμπτη απόγευμα κινητικότητα υπάρχει μόνο τις ώρες των διαλειμμάτων των φροντιστηρίων. Σάββατο πρωί "ελαφρή" κίνηση πέριξ της πλατείας Δημοκρατίας. Τα κρύα τώρα έπιασαν, οπότε ούτε πάλι υπάρχει δικαιολογία.

Δυστυχώς κάτι συμβαίνει και ίσως να μην το αντιλαμβανόμαστε ή απλά να μην θέλουμε να αποδεκτούμε. Ο κόσμος είναι οικονομικά στριμωγμένος λόγω της υποτιθέμενης κρίσης (σε μια χώρα που δεν έχει βιομηχανία αλλά παροχή υπηρεσιών κατά κύριο λόγο) και ειδικά στην πόλη μας και το νομό γενικότερα, διότι απλά και λαϊκά, δεν υπάρχουν δουλειές. Δ ε ν υ π ά ρ χ ο υ ν δ ο υ λ ε ι έ ς. Έτσι ο κόσμος αντί να βγει να ψωνίσει, να κυκλοφορήσει να δώσει παλμό είναι συγκρατημένος, κουμπωμένος. Στη Σκανδιναβία δικαιολογείται η έλλειψη εμφανούς κινητικότητας διότι το κλίμα είναι τέτοιο που αναγκαστικά δεν πολυκυκλοφορούν. Εκεί ο κόσμος συνωστίζεται στα εμπορικά κέντρα και στα cafe. Το ίδιο συμβαίνει και εδώ στην πόλη μας. Η διαφορά είναι ότι ελλείψει μεγάλων εμπορικών κέντρων οι άνθρωποι μαζεύονται κατά κύριο λόγο στις καφετέριες (σπανίζουν τα cafe..) οι οποίες αποτελούν τον κατεξοχήν τρόπο διασκέδασης. Οι φοιτητές οι οποίοι είναι λίγοι στον αριθμό συγκριτικά με τους κατοίκους δεν αρκούν να δώσουν παλμό.

Αγαπητοί αναγνώστες αυτή είναι η πραγματικότητα. Η άλλοτε ζωηρή καθημερινή ζωή της πόλης εμφανίζει ανησυχητική κάμψη η οποία θα εξακολουθήσει να υφίσταται μετά τις εορτές των Χριστουγέννων. Καταστήματα κλείνουν το ένα μετά το άλλο και κανείς δεν ξέρει που θα πάει αυτή η κατάσταση. Οι εκδηλώσεις που κατά καιρούς διεξάγονται δεν αναστρέφουν την κατάσταση οπότε κάτι πρέπει να γίνει. Τι πρέπει να γίνει, είναι θέμα που σηκώνει συζήτηση, μεγάλη συζήτηση...